Глобальное потепление!

Ανάλυση Εφαρμογών Android: Глобальное потепление!, Που Αναπτύχθηκε Από Το Мореленд. Που Αναφέρονται Στην Κατηγορία Εφημερίδες Και Περιοδικά. Η Τρέχουσα Έκδοση Είναι 2.6, Ενημερωμένη Στις 23/03/2025 . Σύμφωνα Με Τις Αναθεωρήσεις Των Χρηστών Στο Google Play: Глобальное потепление!. Επιτυγχάνονται Πάνω Από 1 Χίλια Εγκαταστάσεις. Το Глобальное потепление! Έχει Σήμερα 1 Κριτικές, Μέση Βαθμολογία 5.0 Αστέρια

Σε αυτήν την εφαρμογή, μπορείτε να παρακολουθήσετε γρήγορα τα πιο πρόσφατα σχετικά βίντεο σχετικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη στις χώρες της ομάδας G20 στις επίσημες γλώσσες.

 Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μια μακροπρόθεσμη αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του κλιματικού συστήματος της Γης που συνεχίζεται εδώ και πάνω από έναν αιώνα, ο κύριος λόγος για τον οποίο είναι η ανθρώπινη δραστηριότητα (ανθρωπογενής παράγοντας).

Αρχίζοντας το 1850, σε κλίμακα δεκαετίας, η θερμοκρασία του αέρα σε κάθε δεκαετία ήταν υψηλότερη από ό, τι σε οποιαδήποτε προηγούμενη δεκαετία. Από το 1750-1800, οι άνθρωποι ήταν υπεύθυνοι για την αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 0,8-1,2 ° C. Το πιθανό μέγεθος μιας περαιτέρω αύξησης της θερμοκρασίας κατά τον 21ο αιώνα με βάση τα κλιματικά μοντέλα είναι 0,3-1,7 ° C για το ελάχιστο σενάριο εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, 2,6-4,8 ° C για το σενάριο των μέγιστων εκπομπών.

 Οι επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη περιλαμβάνουν την αύξηση της στάθμης της θάλασσας, τις περιφερειακές αλλαγές στις βροχοπτώσεις, τις συχνότερες ακραίες καιρικές συνθήκες, όπως η αύξηση της θερμοκρασίας και της ερήμου. Όπως επισημαίνεται στον ιστότοπο του ΟΗΕ: υπάρχουν ανησυχητικά στοιχεία ότι έχουν ήδη σημειωθεί υπερβάσεις των ορίων που οδηγούν σε μη αναστρέψιμες αλλαγές στα οικοσυστήματα και το κλιματικό σύστημα του πλανήτη μας.

 Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι ευρείες και εκτεταμένες. Περιλαμβάνει τα ακόλουθα διάφορα αποτελέσματα:

 Αρκτική πάγου πάγου, αύξηση της στάθμης της θάλασσας, υποχώρηση των παγετώνων: η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει οδηγήσει σε δεκαετίες μείωσης και αραίωσης του πάγου της Αρκτικής. Τώρα βρίσκεται σε επικίνδυνη θέση και ευάλωτη στις ατμοσφαιρικές ανωμαλίες. Έχει υπολογιστεί ότι η αύξηση της στάθμης της θάλασσας από το 1993 έχει κατά μέσο όρο από 2,6 mm έως 2,9 mm ετησίως ± 0,4 mm. Επιπλέον, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας επιταχύνθηκε κατά την περίοδο παρατήρησης από το 1995 έως το 2015. Το σενάριο της IPCC με υψηλό επίπεδο εκπομπών υποδηλώνει ότι, κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα, τα επίπεδα της θάλασσας μπορούν να αυξηθούν κατά μέσο όρο κατά 52-98 εκατοστά.

 Φυσικές καταστροφές: η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας θα οδηγήσει σε αλλαγές στην ποσότητα και κατανομή των βροχοπτώσεων. Η ατμόσφαιρα γίνεται πιο υγρή, περισσότερη βροχή πέφτει σε ψηλά και μικρά γεωγραφικά πλάτη και λιγότερο σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Ως αποτέλεσμα, οι πλημμύρες, οι ξηρασίες, οι τυφώνες και άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα μπορεί να γίνουν συχνότερα.

 Κύματα θερμότητας και άλλες σχεδόν στάσιμες καιρικές συνθήκες: η συχνότητα των γεγονότων εξαιρετικά θερμού καιρού έχει αυξηθεί περίπου 50 φορές σε σύγκριση με τις δεκαετίες πριν το 1980.

 Μείωση των ημερών «ευνοϊκού» καιρού: οι ερευνητές καθορίζουν τα όριά του με θερμοκρασία 18 ° C - 30 ° C, καθίζηση όχι περισσότερο από 1 mm ημερησίως και χαμηλή υγρασία, με σημείο δρόσου κάτω από τους 20 ° C. Κατά μέσο όρο, ο "ευνοϊκός καιρός" στη Γη πραγματοποιείται 74 ημέρες την ημέρα, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, ο δείκτης αυτός θα μειωθεί.

 Η οξίνιση του ωκεανού, η αποξυγόνωση των ωκεανών: αύξηση της συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα οδήγησε σε αύξηση του διαλυμένου CO2 σε θαλασσινό νερό και κατά συνέπεια αύξηση της οξύτητας των ωκεανών, μετρούμενη σε χαμηλότερες τιμές pH.

 Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις περιλαμβάνουν επίσης την αντίδραση του φλοιού της γης που προκαλείται από την τήξη του πάγου και την επακόλουθη απολέπιση σε μια διαδικασία που ονομάζεται glacioisostasis, στην οποία οι περιοχές γης παύουν να παρουσιάζουν πίεση μαζικής πάγου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κατολισθήσεις και αυξημένη σεισμική και ηφαιστειακή δραστηριότητα. Προκαλούμε από τη θέρμανση του ύδατος στον ωκεανό, την τήξη του περραίου πάγου στον πυθμένα του ωκεανού ή την απελευθέρωση των ενυδατωμένων αερίων, υποβρύχιες κατολισθήσεις μπορεί να προκαλέσουν τσουνάμι.

 Ένα άλλο παράδειγμα είναι η πιθανότητα επιβράδυνσης ή διακοπής της κυκλοφορίας των μεσημβρινών ρευμάτων του Ατλαντικού. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ψύξη στον Βόρειο Ατλαντικό, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Αυτό θα επηρεάσει ιδιαίτερα περιοχές όπως οι Βρετανικές Νήσοι, η Γαλλία και οι σκανδιναβικές χώρες που θερμαίνονται από το βόρειο Ατλαντικό ρεύμα.

Read more