Vedantasara - वेदान्तसारः

Ανάλυση Εφαρμογών Android: Vedantasara - वेदान्तसारः, Που Αναπτύχθηκε Από Το Vishwanath Hegde. Που Αναφέρονται Στην Κατηγορία Βιβλία Και Αναφορές. Η Τρέχουσα Έκδοση Είναι 2.0.1, Ενημερωμένη Στις 24/10/2023 . Σύμφωνα Με Τις Αναθεωρήσεις Των Χρηστών Στο Google Play: Vedantasara - वेदान्तसारः. Επιτυγχάνονται Πάνω Από 3 Χίλια Εγκαταστάσεις. Το Vedantasara - वेदान्तसारः Έχει Σήμερα 7 Κριτικές, Μέση Βαθμολογία 4.1 Αστέρια

Η Vedantasara, Essence of Vedanta, είναι ένα κείμενο Advaita vedanta του 15ου αιώνα που γράφτηκε από τη Sadananda Yogendra Saraswati.

Η Vedantasara χωρίζεται σε έξι κεφάλαια και περιέχει 227 στίχους.

Το κεφάλαιο Ι έχει τριάντα ένα στίχους που ασχολούνται με τις προκαταρκτικές εργασίες που αρχίζουν με μια Εισαγωγική Προσευχή και αμέσως μετά αναλαμβάνει για συζήτηση το θέμα του Vedanta, τα προσόντα για τη μελέτη του Vedanta και την ανάγκη ενός γκουρού. Ο Advayānanda ήταν ο Γκουρού της Σανταντά. Το Vedanta είναι η απόδειξη των Upanishads, των Brahma Sutras και των διαφόρων σχολίων για τα κείμενα αυτά και το Bhagavad Gita. Τα έργα Nitya (καθημερινά), Naimittika (περιστασιακά) και Prayscitta (καθαρισμός) καθαρίζουν το μυαλό, οι Upasanas δεν είναι karmas, οι πρώτοι οδηγούν στην Pitruloka και τον τελευταίο, στην Satyaloka.
Το Κεφάλαιο ΙΙ έχει ενενήντα στίχους που ασχολούνται με την Adhyasa, δηλαδή την Superimposition, η οποία είναι η υπέρθεση του εξωπραγματικού επί του πραγματικού λόγω της άγνοιας, των ατομικών και συλλογικών πτυχών του, της φύσης του Turiya, της εμπειρίας της αγνής συνείδησης, των επεκτάσεων της Άγνοιας, των Φτωχών Φορέων, τη φύση των Ακαθάριστων Φορέων και το Όριο της Επικάλυψης. Η Σαντανάντα εξηγεί γιατί το χαρακτηριστικό της άγνοιας είναι η πολύ ακατανόητοτητά της, ότι είναι χωρίς υποστήριξη και αντιφατικό σε κάθε λογική.

Το κεφάλαιο ΙΙΙ έχει δεκαπέντε στίχους και αναλαμβάνει τη συζήτηση για το Jiva και το Superimposition με σκοπό την καθιέρωση της αληθινής φύσης του Εαυτού (Brahman) και στο πλαίσιο αυτό συζητά τις απόψεις των Καρβάκων, των Βουδιστών, των Μιμβασάκων και των Sunyavadins, οι οπαδοί του Nāgārjuna. Ο Εαυτός είναι πάρα πολύ λεπτός για συνηθισμένη κατανόηση, οι απόψεις άλλων διαφορετικών σχολείων βαθμιαία εκπαιδεύουν το μυαλό για να ασχοληθούν με τις λεπτότερες και λεπτότερες πτυχές του Εαυτού.

Το κεφάλαιο IV έχει σαράντα τέσσερις στίχους που ασχολούνται αποκλειστικά με την De-superimposition, πηγαίνοντας πίσω στην Τελική Αιτία, την έννοια του "You You That" (Tat Tvam Asi) και "Είμαι Brahman" (Aham Brahman Asmi). Η αλήθεια δεν γίνεται γνωστή μέχρι να φτιαχτεί για να αποκαλυφθεί. Ο Σαντανάντα εξηγεί ότι επειδή είναι αδύνατο να συλλάβουμε την ίδια λέξη με την ένδειξη ενός μέρους της δικής του έννοιας καθώς και της έννοιας μιας άλλης λέξης και όταν η έννοια εκφράζεται άμεσα από την άλλη λέξη δεν απαιτεί την εφαρμογή του Lakshana στο πρώτη λέξη για να το δείξει.
Το Κεφάλαιο V έχει εικοσιπέντε στίχους και ορίζει τα Βήματα της Αυτο-υλοποίησης, δίνει έμφαση στη Μελέτη των Βεντατικών κειμένων, εξηγεί την Αντανάκλαση και τον Διαλογισμό, τον Σαμαντσί και τη φύση και τις ποικιλίες του, τον Σαμάντ και τον ύπνο, την Οκταπλή Πρακτική και τα Εμπόδια στη Σαμαντ την Αφαίρεση τους.

Το Κεφάλαιο VI έχει δώδεκα στίχους που ασχολούνται με το Jivanmukta (ελευθερωμένο ον), τα Χαρακτηριστικά της Jivanmukta και την Απόκτηση του Kaivalya ή της Απουσίας.

Read more