Classification of Demons

Analiza I Przegląd Aplikacji Na Androida: Classification of Demons, Opracowany Przez Bible Verse with Prayer. Wymienione W Kategorii Książki I Materiały Źródłowe. Bieżąca Wersja To 1.6, Zaktualizowana W 14/12/2024 . Według Recenzji Użytkowników W Google Play: Classification of Demons. Osiągnięto Ponad 2 Tysiąc Instalacji. Classification of Demons Ma Obecnie 1 Recenzje, Średnia Ocena 5.0 Gwiazdek

Chociaż te demony mają różne cechy, jedna rzecz pozostaje niezmienna, a mianowicie ich wielka zdolność do dezorientowania ludzi. Ponownie, demony nigdzie nie są tak potężne jak nasz Bóg. Więc uciekają się do szukania i dążenia do naszych słabości, a kiedy znajdują nasze słabości, te demony wykorzystują nas. 1 Jana 4:4 przypomina nam, jak zawsze powinniśmy pamiętać, że Ten, który jest w nas, jest silniejszy niż ten ze świata. Cokolwiek oferują demony, nie powinniśmy dać się zwieść, ponieważ wróg postrzega to jako lukę, która może odciągnąć nas od Światła.

„Ciało”, „diabeł”, „świat” i „wróg” to niektóre z terminów używanych w odniesieniu do demonów. Jednak Biblia podaje niewiele imion demonów, do których się zwraca, a do niektórych nawet przemawiał Jezus. Demony są w liczbie mnogiej; występują na poziomach o różnych celach. Tak więc, jak wszyscy, każdy z nich ma swoje własne imiona; w końcu są upadłymi aniołami. Istnieją jednak demony o konkretnych i powszechnych złych intencjach. Oto niektóre z wymienionych w Biblii imion demonów wraz z ich różnymi celami, historią i specjalizacjami.

Demony odgrywają ważną rolę w mitologii wielu kultur, od asurów hinduizmu po tzitzimimeh Azteków. Ich powszechne występowanie w religiach i kulturach całego świata świadczy być może o fundamentalnym pragnieniu zrozumienia natury zła i motywacji jego czynów. Mitologia demonów jest dość złożona, a wiele kultur ma unikalne hierarchie i wiele słynnych nazwanych demonów, takich jak Szatan w mitologii chrześcijańskiej.

Wiele kultur ma tradycję demonów, które działają jako kusiciele, aby sprowadzić ludzi ze ścieżki prawości. Na przykład inkuby i sukkuby pojawiają się w uwodzicielskich postaciach męskich i żeńskich, a Mara ukazał się Buddzie, aby go kusić. Opierając się takim nastrojom, wierni mogą okazać swoje oddanie swojej religii.

Demon to zły duch lub diabeł w zwykłym angielskim użyciu tego terminu. Definicja ta jest jednak tylko przybliżona. W religiach politeistycznych granica między bogami a demonami jest płynna: istnieją zarówno dobre demony, jak i bogowie czyniący zło. W systemach monoteistycznych złe duchy mogą być uznane za sługi jedynego Boga, tak że demonologia łączy się z angelologią i właściwą teologią, lub mogą być podniesione do rangi przeciwników Boga, w którym to przypadku ich status jako mocy diabelskich jest różny od demonów w politeizmie. Co więcej, w żadnym z języków starożytnego Bliskiego Wschodu, w tym w języku hebrajskim, nie ma jednego ogólnego terminu odpowiadającego angielskiemu „demonowi”. Ogólnie rzecz biorąc, pojęcie demona na starożytnym Bliskim Wschodzie dotyczyło istoty mniej potężnej niż bóg i mniej obdarzonej indywidualnością. Podczas gdy wielcy bogowie są regularnie czczeni publicznie, demony nie; są traktowani w obrzędach magicznych w indywidualnych przypadkach ludzkiego cierpienia, które jest ich szczególną sferą.

Niewiele rzeczy tak mocno oddziałuje na wyobraźnię ludzi religijnych i przesądnych, jak idea demonów. Demony to istoty często postrzegane jako wrogie, które można znaleźć w religii, literaturze, mitologii i folklorze. Najczęściej występują w religiach judaizmu, chrześcijaństwa i hinduizmu. Uważa się, że demony powstały z jednej z czterech różnych rzeczy: śmierć niegodziwych ludzi i demonów to ich niespokojne duchy, duchy rasy istot sprzed ludzkości, duchy ze związków Nefilim i ludzkich kobiet lub są one upadłych aniołów, którzy zostali wyrzuceni z nieba, gdy Szatan prowadził wojnę z Bogiem.

Read more